Ισλαμικός τρόμος

Κατέβηκα από το σπίτι του Τάσου να πάρω το αυτοκίνητό μου. Το βρήκα τρακαρισμένο. Είχε πέσει πάνω στην πόρτα του ένα άσπρο αυτοκίνητο κι αυτό με τη σειρά του είχε χτυπήσει το μπροστινό του μαύρο. Είχε γίνει ζημιά σε όλα τα αυτοκίνητα. Κατέβηκε ο Τάσος και κάποιοι γείτονες. 

Ήθελα να βγάλω φωτογραφία το τρακάρισμα αλλά ούτε εγώ ούτε ο Τάσος έχουμε καινούργιο τηλέφωνο. Εκείνη τη στιγμή πήρε τηλέφωνο η μαμά και βρέθηκα με τη συσκευή του τηλεφώνου της στα χέρια μου. Είπα "ωραία, θα βγάλω με αυτό φωτογραφία". Όμως το τηλέφωνο ήταν πνιγμένο στα άχρηστα δεδομένα και ήταν αδύνατο να ελευθερωθεί η κάμερα. Αγανάκτησα. Σκέφτηκα " ΑΜΑΝ ρε μαμά, μια φορά να σε χρειαστώ και να μην είσαι στον κόσμο σου". Έκανα μια βόλτα γύρω από τα αυτοκίνητα και έβγαλα τελικά μια φωτογραφία αλλά από πολύ μακριά. 

Εν τω μεταξύ, ήρθε ο άνθρωπος με το άσπρο αυτοκίνητο που με είχε χτυπήσει, πήρε το αυτοκίνητό του κι έφυγε... Αγανακτήσαμε που έγινε αυτό κάτω από τη μύτη μας και δεν είχαμε προλάβει καν να σημειώσουμε την πινακίδα του. Πήγα να τρέξω να τον προλάβω αλλά έτρεξε ο Τάσος.

Αφού είχε μείνει μόνη μου, αποφάσισα να γυρίσω στο σπίτι μου. Περπάτησα σε έναν στενό διάδρομο ελαφρώς ανηφορικό. Ξαφνικά ακούστηκε ένας πολεμικός συναγερμός και όλοι έτρεξαν να μπουν στα σπίτια τους, πόρτες έκλεισαν βιαστικά.... Τότε, βγήκαν τρεις γυναίκες κι ένας άνδρας στο δρόμο. Φορούσαν και οι 4 μπούργκες με γεωμετρικά σχήματα. Στη θέση του προσώπου τους υπήρχε ένα μεγάλο τετράγωνο κενό αλλά δε φαινόταν πρόσωπο από πίσω, μόνο μια τρύπα. Φοβήθηκα πολύ. Πέρασα ανάμεσά τους για να φύγω, σταμάτησαν και ο άντρας γύρισε προς το μέρος μου απειλητικά. Προσπαθούσα να απομακρυνθώ αλλά τα πόδια μου ήταν βαριά. Έριξα πάνω μου μια βαριά κουβέρτα για να μοιάζει με μπούργκα αλλά αυτό με βάρυνε ακόμα πιο πολύ και δε μπορούσα να προχωρήσω. 

Παρακολουθούσα με αγωνία τα πόδια μου να κάνουν με δυσκολία το ένα βήμα μετά το άλλο αργά. Πιάστηκα από την κουπαστή του διαδρόμου και προσπαθούσα να τραβήξω το σώμα μου. Είδα με την άκρη του ματιού μου κάτω από το άνοιγμα που άφηνε η κουβέρτα στα πόδια μου άλλη μια γυναίκα με μπούργκα που στεκόταν ακίνητη έξω από την πόρτα της - ο κίνδυνος ήταν παρών. Πέρασε ένα μηχανάκι και μου κόρναρε εκνευρισμένα να κάνω στην άκρη. Ο οδηγός δεν καθόταν πάνω στη σέλα αλλά κρεμόταν πίσω. 

Τελικά έφτασα στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Έπεσα πάνω στην αδερφή μου που μόλις είχε βγει από ένα μαγαζί χαρούμενη. Είδα το αυτοκίνητό της παρκαρισμένο πιο πέρα. Της είπα "γρήγορα, θα με πας εσύ σπίτι".