Ερμής ο Τρισμέγιστος

Όλα αυτά πηγάζουν από την άνω χώρα, τίποτε δεν υπάρχει που να μην έρχεται στη γη από τα Άνω. Και εκεί ξαναεπιστρέφουν και πάλι στην άνω χώρα ανέρχονται.

Η θεία αποκάλυψη

Λέγοντάς μου αυτά ο Ποιμάνδης, άλλαξαν μονομιάς οι ιδέες μου κι αμέσως μου αποκαλύφθηκε όλη η φύση. Είδα τότε μια θέα πλημμυρισμένη με φως και καταγοητεύτηκα. Ύστερα από λίγη ώρα είδα ένα κατωφερές σκοτάδι γεννημένο μερικά, φοβερό και στυγνό σε σπειροειδή σχηματισμό. Ειδα επίσης να μταβάλλεται το σκοτάδι εκείνο σε μια υγρή φύση αφάνταστα ταραχώδη, από τα βάθη της οποίας έβγαινε πυρωμένος καπνός κι άκουσα κι έναν σπαραχτικό ήχο και μια άναρθρη βοή σε φωνή πυρός.

Από τα φωτεινά εκείνα πεδία είδα να ξεχύνεται στη φύαη Λόγος Άγιος κι από την υγρή φύση να ξεπηδά προς τα ύψη ένα κούφιο, δραστικό οξύ και άκρατο πυρ. Είδα επίσης τον ελαφρό αέρα να ακολουθεί το πνεύμα που επλανάτο στη γη κρεμασμένος σε αυτό καθώς ανέβαινε από τη γη και τα νερά της προς το πυρ.

- Λοιπόν Ερμή, το φως εκείνο που είδες είμαι εγώ, ο Θεός σου, ο προϋπάρχων της εμφανεισθής από το σκότος υγρά εκείνη φύση. Ο δε φωτεινός Λόγος που είδες να ξεχύνεται από τα φωτισμένα πεδία προς την υγρά εκείνη φύση που βγήκε από το Νου μου, είναι ο Υιός μου. Ο νους είναι ο Πατέρας Θεός. Αυτοί οι δύο, Πατέρας και Υιός, δεν ξεχωρίζουν ο ένας από τον άλλο, η δε ένωσή τους είναι η ζωή. Τώρα νόησε αυτό το φως και γνώρισέ το.

Λέγοντάς μου αυτά ο Ποιμάνδρης με κοίταξε κατάματα. Τότε εγώ άρχισα να τρέμω. Ύστερα, σα συνήλθα, ένιωσα το φως εκείνο στην αναρίθμητη δύναμή του και τον κόσμο απεριόριστα γεννημένο πλημμυρισμένο από πυρ μεγάλης έντασης.

- Είδες Ερμή με το νου σου το αρχέτυπο είδος το προϋπάρχον της απέραντης αρχής;

- Τα στοιχεία όλης αυτής της φύσης από πού προήλθαν;

- Από το θέλημα του θεού. Με το λόγο του κοσμοποιήθηκε όλη αυτή η φύση και τα γεννήματα των ψυχών της. Ο δε νους - Θεος, αρσενικοθήλυκος όντας, ζωή και φως υπάρχον, εγέννησε άλλο δημιουργό Νου, από πυρ και πνεύμα. Αυτός ο δεύτερος Νους δημιούργησε τους διοικητές του αισθητού κόσμου που περικλείεται σε επτά κύκλους, η διοίκηση των οποίων καλείται Ειμαρμένη.

Ο δε πατέρας όλων Νους, ζωή και φως υπάρχον, γέννησε άνθρωπο όμοιό του. Περικαλλής καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή, τον αγάπησε σαν παιδί του και του έδωσε την εξουσία όλων των δημιουργημάτων του.

Ο δε άνθρωπος ( ο δεύτερος θεός) κατανοήσας την πύρινη κτίση της δημιουργίας, θέλησε κι αυτός να δημιουργήσει. Κι αφού έμαθε την ουσία της δημιουργίας θέλησε να διανοίξει την περιφέρεια των κύκλων, για να κατανοήσει το κράτος που καθόταν πάνω στο πυρ.

Κι ως εξουσιαστής του θνητού κόσμου και των αλόγων ζώων, βλέποντας τη μορφή του στα νερά, θέλησε να κατοικήσει εκεί, και μόλις το σκέφτηκε αυτό, το θέλημά του ενεργοποιήθηκε, και κατοίκησε την άλογο μορφή της φύσης. Αυτή δε τον αγκάλιασε, περιπλέχτηκε μαζί του στην ύλη κι έσμιξε μ' αυτόν (κι έγινε ο άνθρωπος της γης).

Γι' αυτό, πέρα από τα άλλα ζώα της γης, ο άνθρωπος είναι διπλός θνητός ως προς το σώμα, αθάνατος όμως ως προς τον ουσιώδη άνθρωπο. Όμως, αν και είναι ουσιωδώς αθάνατος κι έχει την εξουσία όλων των δημιουργημάτων, ο άνθρωπος πάσχει ως θνητός στο σώμα, υποκύπτωντας στη μοίρα του.

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από ζωή και φως. Από μεν τη ζωή πήρε την ψυχή, από δε το φως τον Νου. Και βρίσκεται στον αισθητό αυτό κόσμο και θα βρεθεί ως το τέλος της περιόδου.

Άκουσε τώρα Ερμή και το λόγο που ποθείς. Όταν η ώρα της περιόδου ήρθε και λύθηκε ο σύνδεσμος των πάντων, κατά βούληση του Θεού όλα τα ζώα που ήσαν στην αρχή αρσενικοθήλυκα ξεχωρίσθηκαν σε αρσενικά και θηλυκά κι ο θεός μόλις έγινε αυτό είπε "Αυξάνεσθε και πληθύνεστε εν πλήθει όλα τα δημιουργήματα και τα κτίσματα, κι ας αναγνωρίσει ο καθένας τον εαυτό του αθάνατο και τον αίτιο του θανάτου έρωτα και όλα τα όντα".

Η πρόνοια μέσω της ειμαρμένης και της αρμονίας έκαμε τις μίξεις και τις γενέσεις και πληθύνθηκαν κατά γένη τα πάντα. Και όποιος εννόησε την αποστολή του, τράβηξε το δρόμο του περιούσιου αγαθού, όποιος δε αγάπησε από πλάνη προς τον έρωτα όχι την ψυχή του αλλά το σώμα του, αυτός θα παραμείνει στο σκοτάδι πλανώμενος, πάσχοντας αισθητά τα του θανάτου.

- Γιατί θεωρούνται τόσο αμαρτωλοί οι άνθρωποι; Ό,τι κάνουν το κάνουν από άγνοια.

- Δεν κατάλαβες καλά Ερμή τα όσα σου αποκάλυψα.

- Τα έχω εννοήσει και σ' ευχαριστώ.

- Τότε ειπέ μου γιατί είναι άξιοι θανάτου όσοι βρίσκονται στο θάνατο;

- Γιατί τα σώματά τους σκεπάστηκαν από το στυγνό σκότος, από το οποίο η υγρά φύση δημιούργησε το σώμα στον αισθητό κόσμο από τον οποίο τροφοδοτείται ο θάνατος.

- Ορθά το κατάλαβες Ερμή. Ειπέ μου όμως και κάτι άλλο. Γιατί όποιος εννοήσει τον εαυτό του προχωρά στον αγαθό δρόμο του θεού;

- Γιατί τον άνθρπο ο Θεός τον έχει δημιουργήσει από φως και ζωή.

- Μπράβο Ερμή. Φως και ζωή είναι ο Θεός και πατέρας σας κι από αυτά τα στοιχεία δημιουργήθηκε και ο άνθρωπος. Και εάν το πιστεύει ο άνθρωπος ότι έχει δημιουργηθεί από φως και ζωή, τότε ασφαλώς θα προχωρήσει προς ζωή.

- Αλλά πώς θα προχωρήσιε ο άνθρωπος προς τη ζωή;

- Ο προικισμένος με Νου άνθρωπος ας αναγνωρίσει τον εαυτό του.

- Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι νου;

- Χαίρω γι' αυτό που λες Ερμή. γιατί εγώ, ο Νους θα είμαι στο πλευρό των αγίων, των αγαθών. των καθαρών, των ελεήμονων και των ευσεβών και η παρουσία μου στο πλευρό τους θα τους γίνει στην ύστατη ώρα ως βοήθεια, κι αμέσως θα τα γνωρίσουν όλα και τον πατέρα θα τον αισθανθούν με αγάπη, και θα τον ευχαριστήσουν, θα τον ευλογήσουν και θα τον υμνήσουν στρέφοντας προς αυτόν την ψυχή τους. Κσι πριν παραδώσουν το σώμα τους στο θάνατο θα δουν στις αισθήσεις τους όλα τα έργα τους.

Εγώ όμως, ο Νους Θεός, που θα είμαι την ώρα εκείνη κοντά τους, θα αποκλείσω από το βιβλίο τις ζωης τους τις κακές κι αισχρές πράξεις τους περικόπτοντας από την ταινία της ζωής τους τις άσχημες θύμησές τους.

Στους ανόητους όμως και στους κακούς, πονηρούς, φθονερούς, πλεονέκτες, φονιάδες κι ασεβείς, θα σταθώ μακριά τους. Αυτούς θα τους παραλάβουν οι τιμωροί δαίμονες.

Λόγος του Ερμή προς τον Ασκληπιό

Ασκλήπιός: το ασώματο τι είναι;

Ερμής: Νους. Που περιέχεται εξ ολοκλήρου στον εαυτό του. Και είναι ελεύθερος από σώμα, απλανής, απαθής, αναφής, βρίσκεται στον εαυτό του, είναι σώστης των όντων, το αγαθόν το οποίο ακτινοβολεί σαν ακτίνες, η αλήθεια, το αρχέτυπο του πνεύματος και της ψυχής.

- ο θεός τι είναι;

- είναι ο μη υπάρχων από κανέναν, εν τούτοις είναι ο αίτιος της ύπαρξης όλων των όντων. Στο σύμπαν δεν υπάρχει θέση για το μη ον. Τα πάντα έρχονται στην ύπαρξη από τα υπάρχοντα όντα. Γιατί πράγματα που δεν υπάρχουν δεν είναι δυνατόν να έλθουν στην ύπαρξη και αντίθετα τα όντα που υπάρχουν στη φύση δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν. Ο θεός δεν είναι νους, είναι όμως ο αίτιος του νου. Δεν είναι και πνεύμα αλλά ο αίτιος της ύπαρξης του πνεύματος. Ούτε φως είναι αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης του φωτός.

Τόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του αγαθού, όσο είναι όλα τα όντα και τα σωματικά και τα ασώματα και τα αισθητά και τα νοητά. Άυτό είναι το αγαθό, αυτός είναι ο θεός. Μην το ονομάσεις αλλιώς γιατί ασεβείς.

Το αγαθό δε νοείται από όλους γι' αυτό και ο θεός δε νοείται από όλους. Από άγνοια και τους άλλους ανθρώπους και θεούς μερικοί τους ονομάζουν αγαθούς, που δε μπορούν ούτε να είναι ούτε να γίνουν.

Ιερός λόγος

Υπήρχε σκότος άπειρο στην άβυσσο και νερό λεπτό και πνεύμα λεπτό νοερό με τη δύναμη του θεού βρισκόμενα στο χάος.

Κι έλαμψε φως άγιο και στερεώθηκαν σε άμμο τα υγρά στοιχεία κι όλοι οι θεοί άρχισαν να επιμελούνται την ένσπορο φύση.

Με την ενέργεια του πυρός, τα στοιχεία διαμερίστηκαν και κρεμάστηκαν στο όχημα του πνεύματος.

Και φάνηκε ο ουρανός σε κύκλους επτά μαζί με τους θεούς και τις ιδεές τους σε κάθε άστρο, και τακτοποιήθηκαν τα στοιχεία και περιτύλιξαν το περικύκλιο με αέρα και μπήκε σε κυκλικό δρόμο οδηγούμενο από θείο πνεύμα.

Κι άρχισαν οι άνθρωποι να ζουν και να μελετούν τη μοίρα των δρόμων και κύκλων του θεού και να σοφίζονται τεχνουργήματα και τις γενέσεις της έμψυχης σαρκός και τη σπορά του καρπού και κάθε άλλη τέχνη, φέροντας ότι είναι θνητοί κι ότι θα ανανεωθούν λόγω φυσικής ανάγκης και σχεδίων του θεού.

Διδασκαλίες του Ερμή προς το γιο του τον Τατ

Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, κι όχι βέβαια με τα χέρια του αλλά με το Λόγο του.

Ο άνθρωπος έχει πάρει το χάρισμα από το θεό και του Λόγου και του Νου. Και γι' αυτό ο άνθρωπος γνώρισε το δημιουργό του και τον θαύμασε.

Και τον μεν Λόγο τον χάρισε ο Θεός σε όλους τους ανθρώπους, όχι όμως και τον Νουν.

Ο Νους είναι ένας άθλος και τον άθλο τον περνούν μόνο οι επίλεκτες ψυχές.

- και πού τον ίδρυσε τον άθλο αυτό πατέρα;

- κρατήρα μεγάλο γέμισε και τον έστειλε στους ανθρώπους με κήρυκα και με την εντολή να τους πει "βαπτισθήτε σε αυτόν τον κρατήρα όποιοι από σας πιστεύουν ότι μια μέρα θα γυρίσουν στο δημιουργό τους".

Και όσοι μεν δέχθηκαν το κήρυγμα και βαπτίστηκαν στον κρατήρα του Νου, αυτοί έγιναν τέλειοι άνθρωποι. Όσοι όμως δεν δέχθηκαν το κήρυγμα αν και είναι λογικοί δεν εννόησαν τι έκαναν, αμάρτησαν.

Οι αισθήσεις αυτών τον (αμαρτωλών) ανθρώπων έμειναν παραπλήσιες με τις αισθήσεις των άλλων ζώων. Σε αυτούς φωλιάζει στο είναι τους η οργή και ο θυμός. Δεν θαυμάζουν την αξία της θέας αλλά τις ηδονές και την όρεξη, πιστεύοντας ότι είναι τα μόνα αγαθά της ζωής. Όσοι όμως μετέσχαν της δωρεάς του θεού αυτοί είναι αθάνατοι αντί για θνητοί. Ένιωσαν την ουσία των πραγμάτων της γης και του ουρανού, υψώθηκαν. Είδαν ή γνώρισαν το αγαθό, ένιωσαν πως τα αγαθά των αμαρτωλών της γης είναι μια συμφορά και περιφρονώντας τα προετοιμάζουν με καλές πράξεις την άνοδό τους προς τον έναν και μοναδικό Θεό.

Γι' αυτό παιδί μου τα σώματα των ανθρώπων θα περάσουν διαδοχικά πολλούς χορούς δαιμονίων και δρόμους για να τραβήξουν προς τα θεία πεδία. Γιατί το αγαθό και απέραντο είναι και ατελές και άναρχο, σε εμάς δε δίνεται η δυνατότητα να το γνωρίσουμε και αν το πλησιάσουμε. Τα φαινόμενα πράγματα τέρπουν, για τα αφανή όμως δυσπιστούμε.

Διδαχές του Ερμή προς τον Ασκληπιό

Ο νους γεννά όλα τα νοήματα. Και είναι τα νοήματα αγαθά μεν όταν ο άνθρωπος πάρει τα σπέρματά τους από τον θεό, και το αντίθετο, είναι πονηρά όταν τα πάρει από τους δαίμονες. Κανένα μέρος του κόσμου δεν υπάρχει χωρίς δαίμονες. Οι δαίμονες είναι θείοι δοκιμαστές, δοκιμάζουν τον άνθρωπο, ανοίγουν δρόμους προς τους γκρεμούς και κάνουν πολλά δαιμόνια έργα.

Του θεού τα σπέρματα είναι ολίγα αλλά μεγάλα, καλά κι αγαθά. είναι η σωφροσύνη, η αρετή, η ευσέβεια. η ευσέβεια είναι η γνώση του θεού, ο δε άνθρωπος που γίνεται γνώστης των αγαθών αυτών δέχεται τη θεία νόηση και όχι των πολλών άλλων.

Γι' αυτό οι άνθρωποι της ανώτερης νόησης δεν είναι αρεστοί στον όχλο. του προκαλούν τον γέλωτα θεωρώντας τους ως ανόητους. τουες μισεί και καμιά φορά τους σκοτώνει.

Ο κάθε άνθρωπος δεν απολαμβάνει τη γνώση γιατί υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων, οι υλικοί και οι ουσιώδεις. Οι υλικοί είναι συνδεδεμένοι με την  κακία παίρνοντας το σπέρμα της από τους δαίμονες, οι ουσιώδεις είναι συνδεδεμένοι με το αγαθό κι έχουν σωθεί από το θεό. Γιατί ο κόσμος έχει την αίσθηση και τη νόηση όχι  σαν τον άνθρωπο αλλά ισχυρότερες και απλούστερες.

Ο θεός δεν είναι αναίσθητος και ανόητος όπως νομίζουν μερικοί. Αυτοί βλασφημούν. Όλα τα πράγματα στον κόσμο είναι έργα του θεού. Κι άλλα μεν ενεργούνται από το σώμα τους, άλλα μεν ενεργούνται από το σώμα και την ψυχή που τα ζωοποιεί.

Αν έχεις γνώση όλων αυτών θα γίνουν αλήθειες, εάν όμως όχι θα τα θεωρήσεις ως αδύνατα να γίνουν. Γιατί για να τα εννοήσεις πρέπει να τα πιστεύεις. Γιατί η λογική δεν φθάνει ως την αλήθεια, όμως ο νους είναι μεγάλος, οδηγούμενος δε από τη λογική, φθάνει ως την αλήθεια.

Για τους ανθρώπους που έχουν το χάρισμα του θεού να τα εννοήσουν όλα αυτά, είναι άξιοι πίστης. Για αυτούς όμως που δεν τα εννοούν μένουν  απίστευτα.

Το κλειδί της διδασκαλίας του Ερμή

Ενέργεια του θεού είναι η θέλησή του, η δε ουσία του είναι το να θέλει να είναι πάντοτε. Ο κόσμος και ο ήλιος στην ουσία είναι κι αυτοί πατέρες στον κύκλο τους, όχι όμως και το αγαθό των ζώων, ούτε της ζωής. Κι αν δίνουν ζωή, τη δίνουν αναγκαζόμενοι από το αγαθό θέλημα του θεού που χωρίς αυτόν ούτε γίνεται τίποτα ούτε είναι δυνατόν να γίνει.

Όποιος εννόησε την ομορφιά αυτού του αγαθού δε θα θελήσει να εννοήσει τίποτε άλλο. Και όλα αυτά γιατί η ομορφιά αυτή αγκαλιάζει με το φως της και το νου και την ψυχή, σηκώνει το σώμα και το μεταβάλλει σε ουσία. Αλλά, μια ψυχή ενσαρκωμένη σε σώμα ανθρώπου, που θα ειδεί την ομορφιά αυτού του αγαθού, δε μπορεί να παραμείνει σε σώμα ανθρώπου γιατί θα έχει αποθεωθεί.

Όλες οι ψυχές του κόσμου προέρχονται από μία και μόνο ψυχή, την ψυχή του σύμπαντος.

Οι ψυχές κινούνται σε όλον τον κόσμο σκορπισμένες παντού. Οι μεταβολές τους είναι πολλές. Κι άλλων μεν οι μεταβολές είναι ευτυχείς, άλλων δε το ενάντιον.

Άυτές είναι οι άτυχες ψυχές. Ερπετώδεις στην αρχή, μεταβάλλονται σε ένυδρες, σε χερσαίες, σε πετεινές, σε αέριες, σε ανθρώπους, οι δε άνθρώπινες έχοντας αρχή αθανασίας μεταβάλλονται σε δαίμονες.

Αυτός είναι ο χορός (το κύκλωμα) των θεών. Οι χοροί δε των θεών είναι δύο. Ο ένας είναι των πλανώμενων κι ο άλλος των απλανών.

Αυτή είναι η τέλεια τάξη της ψυχής. Μπαίνοντας στο σώμα του ανθρώπου, αν γίνει κακιά δεν απολαμβάνει την αθανασία, κι ούτε μεταλαμβάνει του αγαθού αλλά επιστρέφει σοτν κύκλο. Αυτή είναι η καταδίκη της κακής ψυχής, είναι η αγνωσία, γιατί δεν γνωρίζει την φύση των όντων ούτε το αγαθό, αλλά τυφλή καθώς είναι δουλεύει σώματα μοχθηρά.

Το ενάντιον, αρετή της ψυχής είναι η γνώση. Γιατί ο νους είναι αγαθός και ευσεβής και θείος είναι.

Ενάρετος είναι αυτός που δε μιλά πολλά και δνε ακούει πολλά. Γιατί όποιος ακούει δυο λόγους και δυο ακοές σκιαμαχεί.

Ο πατέρας θεός και αγαθός ούτε λέγεται ούτε ακούεται, εν τούτοις βρίσκεται στις αισθήσεις όλων μας.

Η αίσθηση γίνεται στον επικρατούντα. Η γνώση είναι το τέλος της επιστήμης, η επιστήμη δε είναι το δώρο του θεού.

Η νόηση κινεί την υλική κίνηση... γιατί ο κόσμος είναι σφαίρα, δηλαδή κεφαλή, και πάνω από την κεφαλή δεν υπάρχει κάτι το υλικό. Ο Νους είναι κεφαλή κινούμενη κυκλικά, κι είναι ενωμένος με τον υμένα της κεφαλής που είναι και έδρα της ψυχής.

Κάθε ζώο είναι κατασκευασμένο από ύλη και νου.

Από μια αρχή άρχισαν τα πάντα, η δε αρχή τους αρχίζει από το ένα και μόνο.

Και η μεν αρχή κινείται για να ξαναγίνει, ενώ το εν και μόνο δεν κινείται.

Τρία λοιπόν είναι τα πρόσωπα, ο αγαθός πατέρας θεός, ο κόσμος και ο άνθρωπος. Και τον μεν κόσμο τον έχει ο θεός, το δε άνθρωπο τον έχει ο κόσμος. Και γίνεται ο μεν κόσμος υιός του θεού, ο δε άνθρωπος υιός του κόσμου και εγγονός του θεού.

Ο θεός δεν τον αγνοεί τον άνθρωπο. Τον γνωρίζει καλά και θέλει να γνωριστεί μαζί του. Γι' αυτό η σωτηρία του ανθρώπου είναι η γνώση του θεού, Αυτή είναι η ανάβαση τον Όλυμπο, στα θεία πεδία.

Η ψυχή είναι αγαθή αλλά όχι πάντα. γίνεται κακή από ανάγκη.

Παρατήρησε την ψυχή ενός μικρού παιδιού όταν δεν έχει σκφτεί να χωρίσει από το εγώ της. Είναι ωραία από κάθε πλευρά γιατί δεν έχει θολώσει από τα πάθη του σώματος και είναι εξαρτημένη ακόμα από την ψυχή του κόσμου. Όταν όμως αποκτήσει τον κανονικό της όγκο γεννά στον εαυτό της τη λήθη που είναι κακή.

Αυτό συμβαίνει σε αυτούς που βγαίνει η ψυχή τους από το σώμα. Ανατρέχει η ψυχή στον εαυτό της, το πνεύμα συστέλλεται στο αίμα και η ψυχή στο πνεύμα, ο Νους μόλις ελευθερωθεί από τα ενδύματά του ( το σώμα) γίνεται καθαρός γιατί έχει θεία φύση. Παίρνει τότε πύρινο σώμα και περιπολεί σε όλο τον κόσμο αφήνοντας την ψυχή στην κρίση και στην αντάξιά της δίκη.

Γιατί η σύνθεση των ενδυμάτων αυτών γίνεται μόνο στο γήινο σώμα.

Είναι αδύνατον να εδραιωθεί ο νους γυμνός στο σώμα, ούτε και το σώμα έχει τη δύναμη να βαστάξει τέτοια αθανασία και τέτοια αρετή. Το σώμα έχιε πάρει ως περίβολο την ψυχή, η δε ψυχή, όντας θεία, υπηρετεί το πνεύμα που διοικεί το ζώο.

Όταν ο Νους απαλλαγεί από το γήινο σώμα ντύνεται το δικό του πύρινο χιτώνα που δε μπορούσε να τον έχει όταν κατοικούσε στο σώμα γιατί η γη δεν αντέχει το πυρ. Ο νους είναι οξύτατος όλων των θείων νοημάτων κι ως οξύτατο στοιχείο, σώμα έχει το πυρ. Κι ο μεν θεός είναι δημιουργός των πάντων, ο δε νους των ανθρώπων της γης. Γυμνός καθώς είναι από πυρ ο νους που είναι ενσωματωμένος στους ανθρώπους, αδυνατεί να δημιουργήσει έργα θεού.

Η ανθρώπινη ψυχή όταν είναι ευσεβής είναι δαιμόνια και θεία. Μετά την απαλλαγή της από το σώμα όλη νους γίνεται, ενώ η ασεβής ψυχή κολασμένη ζητά μετά την έξοδό της από το σώμα να ενσαρκωθεί σε άλλο ανθρώπινο σώμα, κι όχι σε σώμα άλλου ζώου. Άλλο κατώτερο σώμα ζώου δε χωρά την ψυχή του ανθρώπου, και ούτε είναι και θεμιτό να ενσαρκωθεί σε σώμα άλογου ζώου η ανθρώπινη ψυχή. Γιατί ο νόμος του θεού τη φυλάει από τέτοια πτώση.

Έτσι λοιπόν κολάζεται η κακή ψύχή. Ο νους που την κυβερνούσε σπεύδει στην υπηρεσία του θεού μπαίνει και κατοικεί στην ασεβή ψυχή και τη μαστιγώνει με το μαστίγιο των αμαρτημάτων της. Απεναντίας, μπαίνοντας ο νους στις ευσεβείς ψυχές τις οδηγεί στο φως της γνώσης.

Οι ενέργειες του θεού λαμποκοπούν σαν ακτίνες. Του κόσμου οι ακτίνες είναι η φύση, και του ανθρώπου οι τέχνες και η επιστήμη.

Κανένας από τους ουράνιους θεούς δεν κατέβηκε ποτέ στη γη εγκαταλείποντας τα όρια του ουρανού. Ο άνθρωπος και στον ουρανό ανεβαίνει και μετρά τον ουρανό και γνωρίζει και τα ύψη και τα ταπεινά και πολλά άλλα μανθάνει ακριβώς και το μεγαλύτερο κατόρθωμά του είναι ότι χωρίς να εγκαταλείψει τη γη προχωρά προς τα ύψη. Είναι δε τόσο το μέγεθος της έκτασής του, ώστε πρέπει να τολμήσουμε να προσαγορεύσουμε τον μεν άνθρωπο επίγειο θνητό θεό, το δε ουράνιο θεό αθάνατο άνθρωπο....

Ο Νους

Πρώτα είναι ο θεός, ύστερα ο κόσμος, ο χρόνος και η γέννηση.

Ο Θεός γεννά τον αιώνα, ο αιώνας γεννά τον κόσμο, ο κόσμος το χρόνο και ο χρόνος τη γέννηση.

Του θεού η ουσία είναι το αγαθό, το καλό, η ευδιαμονία και η σοφία. Του αιώνα είναι η ταυτότητα του κόσμου, η τάξη και του χρόνου η μεταβολή, η γέννηση και ο θάνατος.

Η ενέργεια δε του θεού είναι ο νους και η ψυχή, Του αιώνα η διαμονή και αθανσία. Του κόσμου η αποκατάσταση, του χρόνου η άυξηση και η μείωση, της δε γέννησης η ποιότητα και η ποσότητα.

Ο αιών είναι στο θεό, ο κόσμος στον αιώνα, ο χρόνος τερματίχεται στον κόσμο και η γέννηση στο χρόνο.

Εάν ο θεός αποχωριζόταν από τα δημιουργήματά του, θα γκρεμιζόταν το σύμπαν, δε θα είχε πια ζωή. Κι αφού το σύμπαν είναι γεμάτο ζωή και η ζωή είναι ενιαία, γίνεται φανερό ότι ο θεός υπάρχει και από αυτόν δημιουργούνται τα πάντα. Γιατί ο θάνατος δεν είναι χαμός, αλλά διάλυση του σώματος.

Η εικόνα του θεού είναι ο αιών, του αιώνος ο κόσμος, του κόσμου ο ήλιος, του ήλιου ο άνθρωπος, τη δε μεταβολή των πραγμάτων οι άνθρωποι θάνατο νομίζουν. Γιατί το σώμα διαλύεται και η ζωή στην αδράνεια πέφτει.

Ο θεός μια και μόνη μορφή έχει αλλά δεν είναι ορατή στα υλικά μας μάτια. Γιατί είναι ασώματος, ιδέα, αλλά εκδηλώνετια με τα σώματα.

Νόησε λοιπόν ότι τα πάντα περιέχονται στο θεό. νόησε τον περιέχοντα τα πάντα και νόησε ότι από το ασώματο τίποτα δεν είναι ταχύτερο και δυνατότερο.

Νόησε τώρα τον εαυτό σου και δώσε εντολή στο νου σου να πάει στις Ινδίες. Αλλά πριν το καλοσκεφτείς συ αυτό, ο νους σου θα έχει ήδη φτάσει στις Ινδίες. Γιατί για το νου, ο χρόνος δε μετρά.  Είδες λοιπόν τι δύναμη έχεις;

Εάν κλείσεις την ψυχή σου στο σώμα και την ταπεινώσεις και πεις "δεν καταλαβαίνω, δε μπορώ, φοβάμαι,δεν ξέρω ποιος ήμουνα και ποιος είμαι" τότε πώς θα μπορέσεις να εννοήσεις το θεό; Το να αγνοείς το θείο είναι τέλεια κακία. Απεναντίας, το να μπορέσεις να γνωρίσεις, να θελήσεις και να ελπίσεις, είναι ο δρόμος που θα σε φέρει κατ' ευθείαν στο θεό. Και τότε ο θεός θα είναι μαζί σου παντού, στην εγρήγορση, στον ύπνο, στον πλου και στον δρόμο, στη νύχτα και στη μέρα.

Μα θα πεις, ο θεός είναι αόρατος. Και ποιος είναι φανερότερος από τον θεό; Γι' αυτό ο θεός δημιούργησε τα πάντα, για να τον βλέπεις παντού και πάντα.

Κανένα πράγμα δεν είναι αόρατο, ούτε τα ασώματα. Ο Νους φαίνεται στο νου και ο θεός στη δημιουργία.

Ο Νους είναι ουσία του θεού. Δεν είναι κάτι το ξέχωρο από τον θεό, αλλά βγαίνει από αυτόν και απλώνεται στο σύμπαν όπως το φως του ήλιου.

Για τους ανθρώπους ο νους είναι ο Θεός τους. Γι΄αυτό ορισμένοι άνθρωποι είναι θεοί και η ανθρωπιά τους είναι κοντά στον Θεό. Ο Αγαθός δάιμων τους ονόμασε, τους μεν θεούς αθάνατους ανθρώπους, τους δε ανθρώπους θνητούς θεούς. Ως προς τα άλογα ζώα, είναι απλώς η φύση.

Ο λογικός άνθρωπος δεν θεωρείται κακός γιατί εμοιχεύθη αλλά γιατί έχει το πάθος της μοιχείας. Είναι αδύνατον να αποφύγει κανείς τις καταστάσεις της μεταβολής και της γέννησης. Ο λογικός άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αποφύγει την κακία.

Όλα τα ασώματα που είναι κλεισμένα στο σώμα έχουν πάθη. Όταν όμως ο νους απαλλαγεί από το σώμα απαλλάσσεται και από το πάθος.

Ο κόσμος παραμένει στο σύνολο αμετάβλητος αλλά τα μέρη από τα οποία αποτελείται είναι πάντοτε μεταβλητά.

Σε αυτό και μόνο το ζώο, τον άνθρωπο, μιλάει ο Θεός. Τη μεν νύχτα με όνειρα, τη δε ημέρα με σύμβολα. Με αυτά προλέγει ο θεός τα μελλούμενα.

Η ύλη δεν είναι θεότητς. Είναι απλώς ένας σωρός αν δεν ενεργοποιηθεί.

Η απόκρυφη επί του όρους ομιλία του Ερμή

Προκάλεσε τον εαυτό σου και θα σου έρθει η γνώση. Θέλησε και θα γίνει. Κατάργησε τις αισθήσεις του σώματός σου. Αυτή είναι η γέννηση της θεότητας στο είναι μας. Καθάρισε λοιπόν τον εαυτό σου από τις άλογες τιμωρίες της ύλης.

Άκουσε παιδί μου ποιοι είναι οι τιμωροί που βασανίζουν τους ανθρώπους: πρώτη είναι η άγνοια, δεύτερη η λύπη, τρίτη η ακρασία, τέταρτη η επιθυμία, πέμπτη η αδικία, έκτη η πλεονεξία, έβδομη η απάτη, όγδοη ο φθόνος, ένατη ο δόλος, δέκατη η οργή, ενδέκατη η προπέτεια - αυθάδεια, δωδέκατη η κακία. Αυτοί είναι οι τιμωροί του εαυτού μας και πολλοί άλλοι που μας κάνουν να υποφέρουμε αισθητικά. Αυτά τα κακά είναι πολύ μακριά από τον ελεήμονα θεό, όταν τα νικήσουμε όλα αυτά τα πάθη, τότε θα έρθει η παλιγγενεσία του ανθρώπου,

Καλώ τώρα την εγκράτεια που είναι η γλυκύτερη δύναμη. Ας την προσλάβουμε ασμενέστατα γιατί αυτή θα εξοστρακήσει την ακράτεια. Καλώ τώρα την καρτερία που είναι το αντίθετο της επιθυμίας. Αυτός ο βαθμός παιδί μου είναι το έδρασμα της δικαιοσύνης. Καλώ την κοινωνία που είναι πολέμια της πλεονεξίας. Και την αλήθεια για να εξοστρακίσει το φθόνο. Και όπου μπαίνει η αλήθεια μπαίνουν μαζί της όλα τα αγαθά και το φως και η ζωή. Εξοστρακίζεται το σκοτάδι και ξεριζώνονται όλοι οι τιμωροί.

Το σκήνωμα αυτό απότο οποίο βγήκαμε έχει συσταθεί από τον ζωοφόρο κύκλο των δώδεκα αστερισμών μιας ενιαίας φύσης παντομόρφου ιδέας που μπορεί να πλανέψει τον άνθρωπο.

Ασκληπιός προς τον ΄Αμμωνα

Σωτήρας και τροφοδότης του κόσμου είναι ο ήλιος. Κι όπως ο νοητός κόσμος περιέχει τον αισθητό κόσμο πληρώντας αυτόν με ποικιλία ογκωδών σωμάτων και παντόμορφες ιδέες, έτσι κι ο ήλιςο ογκώνει τις γενέσεις και τις ισχυροποιεί και όταν αποκάμουν οι γενέσεις αυτές, τις υποδέχεται στον εαυτό του.

Υπό τον ήλιο τάχθηκαν στον κύκλο τους οι χοροί των δαιμονίων. Κάθε χορός δαιμονίων υπηρετεί το άστρο του. Και είναι οι δαίμονες αυτοί άλλοι καλοί κι άλλοι κακοί από τη φύση τους. Ουσία των δαιμόνων είναι η ενέργεια.

Οι δαίμονες αυτοί έχουν την εξουσία των πραγμάτων που γίνονται στη γη. Εργάζονται στις πόλεις και στα έθνη και σε κάθε άνθρωπο. Ξεσηκώνουν και ερεθίζουν τις ψυχές των ανθρώπων εγκατεστημένοι στα νεύρα τους, στα μυαλά τους, στις φλέβες τους, στις αρτηρίες των και στον εγκάφαλό τους, φθάνοντας μέχρι και στα σπλάχνα τους.

Μόλις γεννηθεί ένας άνθρωπος κι αποκτήσει ψυχή, τον παραλαμβάνουν οι δαίμονες που θα είναι τη στιγμή εκείνη σε υπηρεσία σε κάθε άστρο. Αυτοί διαιρούν την ψυχή του σε δύο μέρη και τη στρέφουν προς τις μοιραίες ενέργειες. Μόνον το λογικό μέρος της ψυχής δεν υποτάσσεται στους δαίμονες. Αυτό στρέφεται προς τον θεό.

Ολίγοι άνθρωποι είναι οι έκλεκτοί. Το λογικό τους λάμπει σαν αχτίδα ηλίου. Αυτούς τους παρατούν οι δαίμονες, γιατί σε μια θεία ακτίδα κανέναν δαίμονας δεν είναι ικανός να ανστισταθεί.

Όλοι οι άλλοι, οι κακοί, άγονται και φέρονται από τους δαίμονες και υποκύπτοντας στις ενέργειές τους πλανά ο ένας τον άλλο.

Αυτήν την ενέργεια και συνεργασία δαιμόνων και κακών ανθρώπων ο δάσκαλός μου, ο Ερμής,  Ειμαρμένη την ονόμασε.

Λόγος ιερός του Ερμή προς τον Ασκληπιό

Αυτό, Ασκληπιέ, θα είναι το γήρας του κόσμου. Η ασέβεια, η αταξία, η σύγχυση των αξιών.

Αν υπάρχει πέρα από τα ορατά γεμάτα σώματα πεδία χώρου, κενό άδειος χώρος χωρίς σώματα, τότε ούτε κι αυτός είναι άδειος, γιατί ίσως κατοικείται από άυλα νοερά όντα, όπως ακριβώς και ο αισθητός σε εμάς κόσμος είναι γεμάτος από όντα της φύσης του. Μιλώ για τους δαίμονες που είμαι βέβαιος ότι κατοικούν μαζί μας (χωρίς να τους βλέπουμε) και για τους ήρωες.

Ερμής προς Τατ

Το να ενοχλήσει κανείς το θεό είναι αδύνατον. Γιατί δε μπορεί να συγκριθεί το ασώματο με το σωματικό, το τέλειο με το ατελές, το αιώνιο με το εφήμερο και να συγγενέψει με αυτό.

Όλα στη γη είναι μιμήσεις της αλήθειας και όχι η αλήθεια. Φαντασίες είναι όλα τα πράγματα στη γη.

Να είσαι ευσεβής. Αυτός που θέλει να ζήσει στην ευσέβεια, πρέπει να καλλιεργήσει την φιλοσοφία. Χωρίς φιλοσοφία είναι αδύνατον να ζήσει κανείς ευσεβώς.

Οι ενέργειες της ψυχής δεν εκδηλώνονται αθρόα αλλά μερικές όταν γεννιέται ο άνθρωπος στο μη λογικό μέρος της ψυχής του, οι δε κσθαρώτερες, εκδηλώνονται παράλληλα με την πρόοδο της ηλικίας του, σε συνεργασία με το λογικό μέρος της ψυχής.

Οι ενέργειες αυτές είναι προσκολλημένες στα σώματα. Έρχονται από θεία σώματα στα θνητά και σωματοποιούνται, χωρίς όμως να είναι ανεξάρτητες από αυτά. Γιατί οι ενέργειες υπάρχουν πάντοτε στα σώματα τα θνητά, όχι όμως και η ψυχή, Και η μεν ψυχή μπορεί να υπάρχει χωρίς σώμα, όχι όμως και οι ενέργειες.

Οι ενέργειες δεν ενεργούν μόνο στα έμψυχα αλλά και στα άψυχα όπως το ξύλο, οι πέτρες και τα άλλα όμοια. Αυτές οι ενέργειες αυξάνουν και μειώνουν τα άψυχα σώματα, τα καρποφορούν, τα φθείρουν, τα σαπίζουν και τα θρυμματίζουν. Αυτές οι ενέργειες κάνουν τα σώματα να πάσχουν.

Η ενέργεια δεν είναι ποτέ το γενόμενο. η ενέργεια δρα διαρκώς γιατί ο κόσμος δε χηρεύει ποτέ από τα όντα, αιωνίως δε κινούμενη στον εαυτό της γεννά τα όντα και ποτέ δεν τη ναρκώνει η φθορά.

Κάθε ενέργεια, αθάνατη καθώς είναι, βρίσκεται σε οποιοδήποτε σώμα.

Άλλες ενέργειες είναι των θείων σωμάτων κι άλλες των φθαρτών. Οι θείες ενέργειες ενεργούν στα αιώνια σώματα, αυτές δε είναι και οι τέλειες γιατί δρουν σε τέλεια σώματα.

Από αυτά βγαίνει το συμπέρασμα ότι το σύμπαν είναι πληρωμένο από ενέργεια. Οι ενέργειες είναι αυτές που εισχωρούν στις αισθήσεις.

Νόησε λοιπόν παιδί μου τη διαφορά της ενέργειας και της αίσθησης. Η ενέργεια στέλνεται από τα Άνω. Η δε αίσθηση, όντας στο σώμα κι έχοντας την ουσία του, δέχεται την ενέργεια και τη φανερώνει γιατί είναι ενσωματωμένη. Γι' αυτό και τις αισθήσεις τις λέμε σωματικές και θνητές. Οι αισθήσεις συγγενεύουν με το σώμα και πεθαίνουν μαζί με αυτό.

Ο Κύριος και δημιουργός των αιώνιων σωμάτων μια φορά και μόνο δημιούργησε δεν ξαναδημιούργησε και ούτε δημιουργεί. Όλη του τη δημιουργία την παρέδωσε στο δεύτερο θεό που δημιούργησε και που είναι ομοούσιός του.

Σου έχω μιλήσει για το Ζωδιακό Κύκλο του Ζωοφόρου. Έτσι θέλω να σε μυήσω και για τουσ 36 δεκανούς.

Σου έχω μιλήσει παιδί μου ότι υπάρχει ένα σώμα που περιέχει το σύμπαν που έχει κυκλοειδές σχήμα. Κάτω από τον κύκλο του σώματος αυτού είναι τεταγμένοι οι 36 αυτοί δεκανοί στο μέσο του κύκλου του σύπαντος και του Ζωδιακού διαχωρίζοντας τους δυο αυτούς κύκλους του Σύμπαντος και του Ζωδιακού. Και τον μεν κύκλο του σύμπαντος οι δεκανοί αυτοί τον ανακουφίζουν, τον δε ζωδιακό τον διαχωρίζουν. Συγκρατούν τον κόσμο και προωθούν τους κύκλους των επτά αστρικών σωμάτων. Γιατί τα αστρικά σώματα του ηλιακού μας συστήματος κινούνται βραδύτερα από την περιστροφική κίνηση του κυκλου του σύμπαντος.

Ας νοήσουμε τώρα και τους κύκλος των επτά και τον κύκλο του σύμπανοτς και ας νοήσουμε τους 36 δεκανούς ως φύλακες των κινήσεών του.

Νόησε και το ότι οι δεκανοί είναι απαθείς σχετικά με τα πάθη των άλλων άστρων. Είναι απόλυτα ελεύθεροι στον προορισμό τους να επιτηρούν την τάξη στην κίνηση των άστρων στο διάστημα.

Κι αφού εξασκούν επίδραση στο σύμπαν είναι φυσικό ότι εξασκούν και σε μας.

Ενέργειες των δεκανών είναι οι ανατροπές των βασιλέων, οι επαναστάσεις στις πόλεις, οι αρρώστιες, η πείνα, οι πλημμύρες και οι άμπωτες των θαλασσών, οι σεισμοί της γης κτλ. Κανένα από αυτά τα γεγονότα δε γίνεται χωρίς την επέμβαση των δεκανών.

Είναι ενέργειες των 36 θεών που κυβερνούν τους κύκλους τους. Αυτοί οι δαίμονες είναι υποταγμένοι στους 36 θεούς.

Όποιος μπορεί να τα εννοήσει αυτά βλέπει το θεό. Είναι αδύνατον παιδί μου να γνωρίσει κάποιος αυτά αν δεν προγυμνάσει την ψυχή του για να μην πάρει λανθασμένο δρόμο.

Στο σώμα τίποτε αληθινό δεν υπάρχει. Στο ασώματο όλα είναι αψευδή, αληθινά.

Στον ουρανό δούλοι δεν υπάρχουν, στη γη κανένας δεν είναι ελεύθερος.

Ο ουρανός δεν επικοινωνεί με τη γη. Τα επί γης όντα επικοινωνούν με τον ουρανό.

Τίποτα το γήινο δεν ωφελεί τα του ουρανού. Τα του ουρανού ωφελούν τα της γης.

Την ειμαρμένη την υπηρετούν τα άστρα, την ειμαρμένη κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει ούτε και μπορεί κανείς να προφυλαχθεί από τη δεινότητά της, γιατί ως όπλο έχει τα άστρα. Κατά τις αποφάσεις δε της ειμαρμένης γίνονται και τελειώνουν τα πράγματα στον κόσμο και στους ανθρώπους.

Όταν η λογική της ψυχής και η επιθυμία ταιριάζουν τότε αυτά γίνονται δικαιοσύνη.

Έχει ο άνθρωπος το δικαίωμα να επιλέγει. Από αυτόν εξαρτάται να διαλέξει το καλύτερο όπως και το χειρότερο. Διαλέγοντας το κακό οδεύει ο άνθρωπος προς τη σωματική του φύση.

Γι' αυτό τότε επεμβαίνει η ειμαρμένη εναντίον του.

Επειδή δε ο πνευματικός λόγος είναι αυτόνομος, η ουσία παραμένει πάντοτε αμετάβλητη και γι' αυτό η ειμαρμένη δεν τον πλησιάζει τον άνθρωπο.

Το πνεύμα τραβά τη δύναμή του από τον κόσμο που το περιβάλλει ενώ η ψυχή έχει την δύναμη στον εαυτό της.

Η φύση προσαρμόζει τη σύνθεση του σώματος σύμφωνα με το άστρο που επικρατεί κατά τη γέννησή του, παίρνοντας δε η ψυχή το σώμα του όντος από την αρμονία, του δίνει ζωή.

Η φύση συντονίζει την αρμονία του σώματος του όντος, με την συγκρότηση των επηρειών των άστρων και ενοποιεί τα πολυμιγή με την αρμονία των άστρων, για να υπάρχει συμπάθεια.

Γιατί το τέλος της αρμονίας των άστρων είναι η γένεση της συμπάθειας κατά την ειμαρμένη.

Οι δοξασίες είναι εικόνες νοημάτων, όπως ο ήλιος είναι η εικόνα του επουράνιου θεού Δημιουργού.

Η βασίλισσα Ίσις, σύζυγος του Όσιρι, διδάσκει στο γιο της Ώρο θεωρίες του Ερμή του Τρισμέγιστου

Η τάξη του ουρανού υπερτερεί της τάξης της γης, γιατί η ουράνια τάξη είναι αμετάβλητη και δεν γίνεται αντιληπτή από την διάνοια των κοινών ανθρώπων.

Κάθε στοιχείο είνι περιβολή των σωμάτων γι' αυτό και κάθε ψυχή που βρίσκεται ενσωματωμένη βαρύνεται και θλίβεται από τα τέσσερα αυτά στοιχεία και είναι φυσικό ορισμένες ψυχές να ευχαριστιούνται και άλλες να υποφέρουν. Επειδή όμως η ψυχή είναι θεική πάραυτα αγωνίζεται κει εννοεί, όχι όμως όα εννοούσε όταν ήταν ασύνδετη με το σώμα.

Ό,τι έχει δημιουργηθεί δεν εξαφανίζεται αλλά υπάρχει και κατέχει στο σύμπαν κάποιο χώρο.

Όλα αυτά πηγάζουν από την άνω χώρα, τίποτε δεν υπάρχει που να μην έρχεται στη γη από τα Άνω. Και εκεί ξαναεπιστρέφουν και πάλι στην άνω χώρα ανέρχονται.